Hayatta tesadüfe inanan biri değilim, ama tevafuklar zincirinin bu kadar alenen olmasıda beni şaşırtmıyor değil... Gündelik yaşamın monotonluğunda devam ederken hayat, nasıl olduğunu hala anlayamadığım bir şekil de tanışmıştık onunla ... Günden güne bağlanmakla kalmayıp her anımı onunla olmak istercesine, delicesine kapıldığım adınada aşk yada sevda diyemediğim bir duygunun tam merkezinde kaldım...
Umutsuzluğuma umut olan, hayatıma güneş gibi doğan bu harika varlık bir anda herşeyim oluverdi.. Hayatımın her güzel anı onunla, ve kurduğum en gerçekci hayaller yine onunla oldu...Kalbden kalbe öyle bir yol oldu ki, bazen zahiri bazende manevi bir yol oldu, sevdim, hiç sevmediğim kadar, ama şimdiye kadar yaşanan sevgilerin en yücesiyle... umarım bu sevgim bir ömür devam eder, umarım bir ömür ellerimi bırakmaz , bana hayatımın en güzel anlarını yaşatan bu muhteşem güzel, umarım yanımdam hiç ayrılmaz... Artık yüzünü görmeden sesini duymadan duramadığım bir halin içindeyim... Öyleki ekmek gibi su gibi hayatın vazgeçilmezlerinden biri oldu benim için...
Yanımda olmasa da yüreğimin en gizli köşesinde, kalbimin en özel yerinde olmayı başardı... Her gece onun tebessümüyle uyumayı her sabah onun busesiyle uyanmayı seviyorum... Bana huzur veren, bana neşe veren bu muhteşem güzeli çok seviyorum... O'nun doğum günü ne zaman bilmem ama, benim doğum günüm onun bana geldiği gündü...
_murat_
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder